Video – Zeiljacht Calypso

Calypso – dag #166-168 – Cadzand – Zierikzee – Benedensas – WSV Volkerak

In Cadzand krijg ik bezoek van Marcel. Mijn reïntegratiecoach van onze watersport vereniging. Zo hoor ik oa dat we nog steeds geen kabinet hebben, het Wilhelmus moeten zingen.. en ook dat WSV Volkerak nog steeds de mooiste verenigingshaven is!

Zijn bezoek is een welkome en mooie voorbereiding op mijn aanstaande landing in de thuishaven in Benedensas.
De Roompotsluis op Neeltje Jans herken ik nog. Het was mijn laatste sluis in bijna een half jaar… en nu weer de eerste, maar dan met de boeg huiswaarts:)

Maar eerst staat er nog een tussenstop in Zierikzee op het programma met een mooie pre-party met Yvonne en Dapper. Heerlijk om weer herenigd te zijn:)

De dag daarna vindt er nog veel meer hereniging plaats.. eerst mijn broer Kees met Onder de Draak.. dan Piet en Rietje met de Vivre, Marcel en Joke met de Aap en uiteindelijk ook Cindy met de Trots en een flinke gelegenheidsbemanning… om uiteindelijk op de steiger nog meer familie en vrienden aan te mogen treffen!

Ik ben blij dat ik deze droom heb kunnen leven. Zeker met zoveel steun van familie, vrienden, collega’s, klanten en zeker ook het thuisfront Yvonne en Dapper!
Deze Odyssee is voorlopig ten einde.. ik ben blij dat ik mijn reis met jullie heb kunnen delen, dank voor de vele leuke reacties! En zeker ook een bedankje voor Watersport-TV.nl. De vlogs en watersportnieuwtjes op jullie kanaal inspireren mij en ik hoop dat ik met mijn verslag ook anderen heb kunnen inspireren. En voor nu… The end:)

Calypso – Dag #158-164 – Brighton – Dover – Nieuwpoort – Cadzand – NL!

Ik vertrek alweer vroeg van Brighton naar Dover om het tij in de rug volledig te benutten. En eigenlijk vindt ik het zo in de vroege ochtend lekker om de zon te zien opkomen op de waterlijn. Genieten:)

De 65NM schieten lekker op en ik zie Dover al snel opdoemen.
Bij het naderen van de soms drukke haven moet je je melden bij port-control en al snel krijg ik groen licht om naar de Marina te varen.
Dover is een bouwput waarbij de marina deels verplaatst gaat worden. Ik krijg in ieder geval een plekje in de getij haven en kan dus de volgende ochtend weer op tijd door naar Nieuwpoort.

Hierbij moet ik de shippinglanes van het kanaal weer over. Pech heb ik ook wanneer ter hoogte van Duinkerken mijn oude (reserve) stuurautomaat het nu ook begeeft. Gelukkig heb ik alleen nog maar relatieve korte dag-etappes op de planning staan…
Nieuwpoort is verlaten. De bar van de vereniging is dicht en ik begin een beetje de restjes in de Calypso op te maken.
De volgende dag bij het verlaten van Nieuwpoort zie ik een alarmerende rode vlag wapperen met daarboven een paar zwaailichten… een zeewaarts gerichtte schietoefening… Ik informeer op het aangegeven marifoon-kanaal toch maar even wat de bedoeling is. Twee mijl afstand van de kust houden, dan wordt je waarschijnlijk niet geraakt. Ik neem nog een beetje extra marge:)

Dan staat er deze dag een volgende mijlpaal op het programma.. terug in Nederlandse wateren! Ik hoor de Nederlandse kustwacht al door de marifoon en loop de nieuwe haven van Cadzand binnen. Het begint me zo zoetjes aan te dagen dat ik echt op de laatste dagen van mijn Odyssee loop…. de tijd van gastenvlaggetjes in het want is voorbij… Gelukkig is het welkom warm met Zeeuwse bolussen van mijn Zeeuwse nicht Jacqueline! We nemen er nog een neutje bij:))

Nicht Jacqueline trakteert op Zeeuwse Bolus

Calypso – Dag #158-161 – Yarmouth – Brighton – Christoph – JFDI

Vanuit Yarmouth zet ik koers richting Brighton, zo’n 60NM verderop. In de vroege ochtend is het nog rustig op de Solent en ik passeer met 2 knopen stroming in de rug, rustig de forten in de Solent.

Wanneer ik Brighton nader zie ik het Rampion windpark verschijnen. Ruim 5 maanden terug vroeg ik me in de donkere nacht af wat al die palen in het water toch waren… nu staan er 116 windmolens, goed voor 400MW groene energie!

Rampion windpark voor de kust van Brighton

In Brighton blijf ik een dag extra terwijl er een depressie met wind voorbij trekt. De windvlagen geven zelfs in de haven 30knopen… het is duidelijk najaar geworden:) Ook Christoph zit de wind uit. Het blijkt dat hij op zijn Hurley van 7m op en neer is geweest naar de Caribe, bijna 10000NM!

De Shalom van Christoph na bijna 10000NM

De laatste loodjes naar Hamburg zijn zwaar voor hem. De boot is op, lekt en is koud. Aan boord van de Calypso kan hij zich opwarmen en zijn apparaten opladen.. zelfs walstroom is voor deze low-budget zeiler even te duur… maar deze 19-jarige zeezeiler heeft toch een advies; JFDI.. just fucking do it…

Calypso – dag #152-158 – Aber Wrac’h – Alderney – Yarmouth

Na het vertrek van Jeroen en een dagje rust is het tijd om weer verder te varen. Ik verlaat in de middag het Franse Aber Wrac’h en zet koers naar het Engelse kanaaleiland Alderney. Met 120NM is dat binnen 24 uur te doen. In de nacht steekt echter de wind op en vliegt de Calypso over het water en kom ik uren eerder dan gepland aan in de buurt van Alderney.

De kortste weg is tussen een aantal ondieptes en rotspartijen door via The Swinge… Een naam die waarschijnlijk ontleend is aan het bij bepaalde combinaties van stroming en wind onstuimige karakter van de zee.

Voor een rustige passage ben ik te vroeg en vaar er omheen:)
Doel op het eiland is een bar/restaurant te bezoeken waar mijn broer Kees door een andere zeezeiler over getipt was… De ‘First & Last’ blijkt echter voorgoed gesloten vanwege de pensionering van de eigenaren… Sowieso blijkt het seizoen voorbij en vaart de watertaxi in de avond niet..

met mijn boot aan de mooring kruip ik dus vroeg mijn kooi in. Niet erg want vroeg in de ochtend vertrek ik alweer richting Isle of Wight aan de Zuid-Engelse kust.

Hier passeer ik The Needles.. waar ik de bij The Swinge bij Alderney de onstuimige zee nog zorgvuldig vermeden heb…. beland ik nu midden tussen de bijtende golven:) Volgende keer weer beter de Almanak lezen…

Calypso – dag #148-151 – Golf van Biskaje – Muxia – Aber Wrac’h

Dinsdag-ochtend vertrekken we vanuit Muxia (Spanje / Galicie) met 385NM voor de boeg naar Aber Wrac’h (Frankrijk / Bretagne). Er is minder wind voorspeld dan op de heenreis dus heb ik 20 liter extra diesel ingeslagen. Met een totaal van 80 liter is dit genoeg voor 75% van de oversteek. Met name de eerste dag blijft de wind weg, een zonnetje maakt veel goed langs de Costa da Morte.
We zien zelfs walvissen in de verte hun adem uitblazen, kleine stoomwolkjes uit donkere ruggen. Een paar keer met vin en een keer zonder rugvin…

Ook zoeken we nog even naar (sporen) van de Queen Colleen II, een canadees zeiljacht dat al een paar dagen gezocht wordt door de kustwacht. Misschien is het gewoon ergens anders heen gevaren.. maar toch…
In de avond kunnen we gelukkig zeilen maar in de nacht valt de wind weer weg. Jeroen pakt de eerste nacht shift en laat mij lekker uitslapen tot de wind weer aantrekt. Wat volgt is echt heerlijk zeilweer! Tot de regen komt en de wind tot 23 knopen aantrekt.

Gelukkig hebben we om 1300uur nog een afspraak met Yvonne om even op haar verjaardag te proosten. Reden om lekker even in de kajuit te gaan zitten, uiteraard met een Lang zal ze leven:)
In de middag doet Jeroen nog een poging om de Calypso te laten zinken door het toilet niet goed af te sluiten… ik kom er op tijd achter:) Er staan bijna drie emmers water in de boot.

Wanneer we I’le D’Ousant naderen ligt Jeroen te slapen. Na nog 30NM zien we de vuurtoren en uiteindelijk lopen we in de ochtend iets na 11:00uur de haven van Aber Wrac’h binnen. Helemaal top dat Jeroen mee is gegaan op deze woelige baren!