Calypso – dag #148-151 – Golf van Biskaje – Muxia – Aber Wrac’h

Dinsdag-ochtend vertrekken we vanuit Muxia (Spanje / Galicie) met 385NM voor de boeg naar Aber Wrac’h (Frankrijk / Bretagne). Er is minder wind voorspeld dan op de heenreis dus heb ik 20 liter extra diesel ingeslagen. Met een totaal van 80 liter is dit genoeg voor 75% van de oversteek. Met name de eerste dag blijft de wind weg, een zonnetje maakt veel goed langs de Costa da Morte.
We zien zelfs walvissen in de verte hun adem uitblazen, kleine stoomwolkjes uit donkere ruggen. Een paar keer met vin en een keer zonder rugvin…

Mijn eerste Walvis in zicht
Mijn eerste Walvis in zicht

Ook zoeken we nog even naar (sporen) van de Queen Colleen II, een canadees zeiljacht dat al een paar dagen gezocht wordt door de kustwacht. Misschien is het gewoon ergens anders heen gevaren.. maar toch…
In de avond kunnen we gelukkig zeilen maar in de nacht valt de wind weer weg. Jeroen pakt de eerste nacht shift en laat mij lekker uitslapen tot de wind weer aantrekt. Wat volgt is echt heerlijk zeilweer! Tot de regen komt en de wind tot 23 knopen aantrekt.

Een proost op de jarige Yvonne
Een proost op de jarige Yvonne

Gelukkig hebben we om 1300uur nog een afspraak met Yvonne om even op haar verjaardag te proosten. Reden om lekker even in de kajuit te gaan zitten, uiteraard met een Lang zal ze leven:)
In de middag doet Jeroen nog een poging om de Calypso te laten zinken door het toilet niet goed af te sluiten… ik kom er op tijd achter:) Er staan bijna drie emmers water in de boot.

Jeroen laat de Calypso bijna zinken
Jeroen laat de Calypso bijna zinken

Wanneer we I’le D’Ousant naderen ligt Jeroen te slapen. Na nog 30NM zien we de vuurtoren en uiteindelijk lopen we in de ochtend iets na 11:00uur de haven van Aber Wrac’h binnen. Helemaal top dat Jeroen mee is gegaan op deze woelige baren!

Fijn dat Jeroen mee gegaan is; dank!
Fijn dat Jeroen mee gegaan is; dank!

Calypso – Dag #143-147 – Porto – Viana do Castello – Murso – Muxia

Na wat te hebben uitgerust ben ik weer klaar voor de volgende etappes. En goed nieuws, ik krijg versterking! Jeroen gaat mij vergezellen. Natuurlijk bouw ik het een beetje op voor deze niet-zeiler:)

Porto aan de Douro vanaf Villa Nova de Gaia
Porto aan de Douro

We beginnen met een dagje Porto zodat hij voor zijn web-site ‘Porto in 12 uur’ het nodig materiaal kan verzamelen… het wordt een ware speed-mars van ruim 14km heuvel op en af… ik ben bek af op mijn slippers. Gelukkig maakt Jeroen er een mooi verhaal van:

https://www.in12uur.nl/porto-streetart-uitzichten-en-highlights/

De wraak komt al de dag erop. Een inslingertochtje naar Viana do Castello. Onze laatste Portugeese stop slechts zo’n 30NM verderop. Echter met een oceaan-deining van soms 4-5m. Jeroen begint in te zien dat een zeeziektepilletje de volgende keer best handig is…

Viana do Castello is onze laatste Portugese stad
Viana do Castello is onze laatste Portugese stad

Viana do Castello blijkt de moeite waard en was ooit met de beschutte haven op de Rio Lima een vertrekplaats voor Portugese ontdekkingsreizigers.
We houden het tempo erin en gaan de volgende dag voor de 65NM naar Murso. Af en toe een mistbank, weer lekkere deining en af en toe wind:)

Regelmatig komen we in de mist terecht
Regelmatig komen we in de mist terecht

We vertrokken voor zonsopkomst, maar komen ook net voor zonsondergang aan. Na een Portugese pizza beginnen de oogjes dicht te vallen…
De laatste inslinger etappe voordat we de Baai van Biskaje gaan oversteken is een makkie.

De dolfijnen gaan los
De dolfijnen gaan los

Maar 40NM naar Muxia. We vertrekken wel in de vroegte om daar op tijd te zijn om nog wat proviand in te slaan, olie te verversen, et cetera. Ook dit Galicies stadje blijkt een plaatje. Veel bedevaartgangers bezoeken hier de kerk van de ‘dame van onze schepen’. Dat mag ook wel, de kust heet hier de Costa da Morte vanwege de vele scheepswrakken…. Kortom; een goede test voor Jeroen:)

Jeroen is uiteindelijk ingeslingerd
Jeroen is uiteindelijk ingeslingerd

Calypso – Dag #82-100 Odyssee laten bezinken

Na het volbrengen van de missie om de Calypso thuis te brengen was het even tijd om de boel te laten bezinken:) Natuurlijk heb ik met Corne het volbrengen van de missie nog gepast gevierd en ook Malta nog nader verkend.

Calypso in de Bleu Lagoon
Calypso in de Bleu Lagoon

De Bleu Lagoon, de kruisvaarders vesting Valetta…
Maar uiteindelijk is het ook weer prettig om de steven te wenden en huiswaarts te gaan. Naar mijn eigen Ithaka in Breda.

Schaduwplek redt levens
Schaduwplek redt levens

De hitte in de mediterrane blijkt ook een echt ding te zijn. Mijn vaarplanning verschuift naar de vroege ochtenden en de zeiltrim naar een optimaal schaduw effect..
Terugkomen ga ik zeker. De Mediterrane kent een ongekende historie en prachtige plekken die ik buiten Juli en Augustus zeker nog eens ga bezoeken…

Calypso – Dag #81 Calypso komt thuis! Mijlpaal!

Whoow. Het begon een jaar geleden allemaal met het idee dat zeiljacht Calypso ook een keer thuis zou gaan kijken.. En dan volgt een periode van voorbereiden… afscheid nemen… reizen… Nu naar bijna 3 maanden vaart de Calypso Ramla Bay op het eiland Gozo (Malta) binnen en ankert aan de voet van de Grot van Calypso. Een mijlpaal!

Uitzicht vanaf de Grot van Calypso
Uitzicht vanaf de Grot van Calypso

Natuurlijk willen we de grot ook bezoeken en verkennen we eerst snorkelend de baai. Vervolgens varen we goed voorbereid naar het startpunt van de expeditie naar de hoger gelegen grot…

Start klimtocht naar Grot van Calypso
Start klimtocht naar Grot van Calypso

Nadat we eerst een stukje wandelpad volgen besluiten we om een stuk af te snijden. Dit blijkt een klimtocht die wat pittig is.. en zijn tol eist…

Klimtocht eist haar tol
Klimtocht eist haar tol

Uiteindelijk bereiken we de grot. Ik ben opgelucht dat de Grot van Calypso niet het liefdesnest van weleer is. Het is eigenlijk niet toegankelijk meer en blijkt half ingestort.

Grot van Calypso deels ingestort
Grot van Calypso deels ingestort

Dit is het keerpunt van mijn reis terug naar mijn eigen Ithaca, naar mijn geliefde in Breda:)
Whoow!

Calypso – Dag #79-80 De Ruyter – Licata – Marsalforn (Malta)

Op Sicilië ligt ook een stukje Nederlandse geschiedenis. Ik besluit een auto te huren en ga naar Augusta en Syracuse. Hier liggen de baaien waarin Michiel de Ruyter respectievelijk zijn been verloor en het leven liet.

Michiel de Ruyter door Ferdinand Bol
Michiel de Ruyter door Ferdinand Bol

In de zeeslag van Augusto bleek de Franse vloot toch sterker dan de gezamenlijke Nederlands-Spaanse vloot. Michiel was daar heen gestuurd om de Spanjaarden te helpen die zelf er met hun vloot niks van bakte.. Met uiteindelijk vergaande gevolgen voor Michiel.
Een plek die ik met de Calypso liever mijd, maar vanaf de kant is het een Nederlander wel veilig..

Baai van Augusta
Baai van Augusta

Met de missie van Michiel in mijn achterhoofd haal ik voor mijn eigen missie naar de Grot van Calypso op Malta, versterking op van het vliegveld.. met voltallige bemanning zet ik koers naar Malta!

Corne monstert aan
Corne monstert aan