En dan is het zover.. theoretische plannen maken is één ding, uitvoeren is een ander dingetje. Gelukkig zit daar nog een oefen en test-fase tussen in.
Dussss, 3 dagen na dierendag, Dapper naar mijn ouders en Yvonne met vriendinnen naar Nice gestuurd. De eerste stap naar alleen zijn.
Maar ik heb meer te testen.. nachtvaren, sluizen nemen, land uit zicht verliezen, +48 uur zonder wal onder de voet, ankeren en.. alleen zijn. En natuurlijk weer een vlog en blog maken!
Dat blijkt voor mij toch nuttig te zijn. In gedachte ben ik toch nog met jullie in gesprek. Ik begon namelijk al in iedere schaduw een zeemeermin te zien.
En nu ik zo zit te tikken lijkt de wereld toch weer wat echter. Misschien, moet ik ook weer niet teveel gaan tikken:) Ander voordeel van dat geblog-vlog is dat je in gesprek bent en niemand spreekt je tegen. Zelfs die stellige zwager Joep niet…. alhoewel ik hem nu toch ergens in mijn hoofd hoor roeren…. Ok, ok straks, als de zon in mijn zog zakt, proost ik mijn wijntje op jou!
Die vlog komt nog. Inmiddels lig ik voor anker in Schelphoek aan de Oosterschelde en heb het zeezeilen overleefd. Een tipje van de sluier; solo-zeiler geeft een tip, parkeerplaats op zee, praten met beestjes. Nu tijd voor een brunch!
Goed jongen. Trainen voor de grote tocht.
En dat ouwehoeren en stellingen aanvallen en verdedigen komt nog wel hoor. Veul zeilplezier.
Ha Joep, gaan we zeker doen, als jij maar niet te mild wordt in de Aogse debat-club;) Ahoi!
Don ‘t worry captain!
Je mag ons best nog eens wegsturen ! Ik zeg: oefenen maar ?
Ja As, hij een lolletje, wij uit ons bolletje…?
Ah, dan hebben jullie vast tips waar ik moet zijn in Nice:)))