Wickie? Help! Jessica kan het, ontdopen is een vak.

Een beetje moeilijk onderwerp… de naamsverandering van een boot. Het lijkt de goden verzoeken, en dat is nu juist het laatste wat je wilt! Het antwoord is respectvol ontdopen. De goden bedanken voor bewezen diensten, je verplaatsen in de gevoelens van de goden, de juiste stappen, in het juiste ritme. Ja, het voelt als lopen op eieren.
Althans in het begin dan. Naarmate we ons in Wickie verdiept hadden en in de bijbehorende goden.. vielen de puzzelstukjes in elkaar. Wickie. Wickie de viking. We hebben het hier niet over Zeus maar over Buri, Ymir, Thor, Odin en de hele clan. Geen figuren om met stroop te lijmen.

Ontdopen is net zoals dopen een voorrecht voor het vrouwelijke geslacht. En in het geval van Wickie, en haar viking-goden, moest het een krachtige vrouw zijn. Niet eentje waar je omheen kan. En zeker niet met een flauw bubbel-drankje als champagne. Vikingen zijn geen mietjes. Uiteindelijk kwamen wij tot een goddelijke combinatie van Jessica en Finse Wodka, daar kun je de oorlog mee winnen. Wanneer jessica je bedankt, dan meent ze dat ook, warm, hartelijk en duidelijk. Finse wodka zegt daarbij ook waar het op staat, geen blusmiddel maar een ontsmettingsmiddel. En zo geschiedde.

Jessica ontloopt Wickie.
De vikinggoden werden bedankt voor hun bescherming.

“ik verzoek u Wickie te laten gaan… met onmetelijke dank voor de veilige havens, bezworen stormen, gunstige stromen, heldere sterren en goede winden.. die herinnering blijft..”

Aldus een kordate en tegelijk zichtbaar geëmotioneerde Jessica.. En toch, het voelde goed zo. Wellicht de beste graadmeter of de goden goed gestemd zijn. En uiteraard hebben we er zelf ook alles aan gedaan om de stemming er in te houden!

Wickie ontloop borrel.
Finse godendrank maakte dat alles klopte.

Gaia gaat…

Slik. Ooit zag ik haar liggen op de Reeuwijkse plassen. Ik woonde in Gouda aan de Goejanverwellesluis en zag mijn kans schoon. Het echtpaar Schipper, een schippersechtpaar (echt!) was inmiddels op leeftijd. De handen wilden de touwen niet meer beteugelen, ze stopten met zeilen. Hun stalen Sneekermeer bleek een tussenspel. Ze verkochten de Interludium om over te stappen op een motorboot. Met pijn in het hart, want dat doe je als zeiler niet zomaar. We kochten haar voor 12.000 guldens. Onze laatse aankoop in guldens..

Exit Interludium, leve Gaia
De Interludium doopten we om naar Gaia. De moeder van alle goden, de levende planeet, niks geen tussenspel. Een capsule in de elementen van het hier en nu. En de Gaia weerstond de elementen, stormen. Overleefde al mijn andere relaties. Was mijn safe-house in tijden van beleg en mijn party-boot in tijden van bloei. Ruim 15 jaar lang. Ongekend.

Afscheid

Gaia gaat
Ron vaart de Gaia naar Uitgeest.

9 april 2016, 11:30uur, Benedensas. Ron sleept met tassen, voorraden, ruimt de Gaia in. Na een uurtje gaan de trossen los en vaart de Gaia uit mijn leven. Knoop in mijn maag. Ron vindt het spannend, met gestreken mast vaart hij de staande mast-route. Helemaal naar Uitgeest. Gaia gaat daar zeker voor mooie vakanties en weekendjes zorgen voor zijn vriendin en haar kinderen. Af en toe zie ik nog een berichtje op facebook, mijn oude liefde geniet van de aandacht. Ik neem mezelf voor, vooral vooruit te kijken. Alhoewel dat beeld nu erg waterig is..